Παρασκευή, Απριλίου 13, 2007

Φθοριούχο

Ανέβασε τη σακούλα με τα μήλα στη ζυγαριά. Τέσσερα κιλά μήλα. Τα μισά ήταν σάπια αλλά δεν έπαυαν να είναι τέσσερα. Πήγε στο ψιλικατζίδικο και μαζί με τα τσιγάρα πήρε και ένα πακέτο νερομπογιές. Δεν ήξερε να ζωγραφίζει. Άνοιξε το ψυγείο και πήρε το μπουκάλι με το κόκκινο κρασί. Ήπιε μια γουλιά και το υπόλοιπο το έχυσε. Άνοιξε το παράθυρο να μπει ο ήλιος. Έκατσε όρθια δίπλα στη κουρτίνα. Έβρεξε το πινέλο και άρχισε να ανακατεύει το κίτρινο με το κόκκινο. Έριχνε πιτσιλιές πάνω στο μπουκάλι. Μετά έκανε σχέδια. Πολλά. Διαφορετικά σχέδια. Όταν το τελείωσε το έβαλε δίπλα. Άνοιξε τη πόρτα και μπήκε λίγος αέρας. Μαζί του μπήκε και μία μύγα. Από αυτές της μεγάλες τις μύγες που ζουζουνίζουν δυνατά γύρω από το αυτί σου. Προσπάθησε να τη βγάλει έξω αλλά εκείνη πήγαινε πιο γρήγορα από αυτή. Σταμάτησε να την κυνηγάει και συνέχισε να ζωγραφίζει. Η μύγα έκατσε δίπλα στο ντουλάπι και δε ξαναζουζούνισε.

Η μύγα καθόταν ακίνητη και κολλημένη στο ντουλάπι. Όταν εκείνη έστριψε το βλέμμα της τότε πέταξε και κόλλησε πάνω στο καφέ πατζούρι. Έβλεπε τη χαραμάδα και υπολόγιζε αν χωράει να περάσει. Φοβήθηκε μη της κινήσει τη προσοχή και τη χτυπήσει με τη μυγοσκοτώστρα. Η κοπέλα τελείωσε το βάψιμο. Άνοιξε τη μπαλκονόπορτα και βγήκε έξω να πάρει το βερνίκι. Η μύγα αυτή τη φορά το σκέφτηκε σοβαρά. Προχώρησε προς τη πόρτα. Λίγο πριν φτάσει πέρασε από τον νεροχύτη. Εκεί είδε ένα πιάτο με μία μισοφαγωμένη φέτα ψωμί με μέλι. Χωρίς δεύτερη σκέψη πήγε και κόλλησε πάνω της. Η κοπέλα γύρισε με το μπουκαλάκι στα χέρια και έκλεισε τη πόρτα. Αλλά τη μύγα δε την ένοιαζε πια. Έφαγε το μέλι και έπινε σταγόνες νερό. Έπαιζε με τα χρώματα στους τοίχους και ζουζούνιζε όλο και λιγότερο. Η πόρτα άνοιξε και έμεινε ανοιχτή. Μέσα στο δωμάτιο μπήκανε και άλλα ζωύφια. Κάνανε παρέα στη μύγα και μετά έβγαιναν πάλι έξω. Η μύγα έκατσε εκεί μέχρι το βράδυ κολλημένη πάνω στη λάμπα φθορίου.

Άρχισε να βραδιάζει. Το μπουκάλι είχε στεγνώσει. Ήταν τόσο όμορφο! Μπήκε στη κουζίνα να το δει. Ήθελα να το δει καλύτερα. Άνοιξε το φως. Κάτι έπεσε πάνω στα χέρια της. Χα σκέφτηκε, να η μύγα που κυνηγούσα όλο το πρωί. Το πήρε στα χέρια της και το θαύμασε. Πρώτη φορά θαύμαζε κάτι τόσο πολύ. Στην αρχή φοβήθηκε μη σπάσει και σκέφτηκε να το κρύψει για να μη σπάσει. Τελικά το έβαλε στο κομοδίνο δίπλα στο κρεβάτι της. Γιατί το μόνο πράγμα τελικά στη ζωή μας που είναι μόνιμο είναι η συνήθεια. Αλλά τα χρώματα όσο και να τα συνηθίζεις πάντα είναι όμορφα.

It's a place where you will learn
To face your fears, retrace the years
And ride the whims of your mind
Commanding in another world
Suddenly you hear and see
This magic new dimension
(queensryche)




19 σχόλια:

Τη 4:24 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger kabamaru είπε...

"Γιατί το μόνο πράγμα τελικά στη ζωή μας που είναι μόνιμο είναι η συνήθεια. Αλλά τα χρώματα όσο και να τα συνηθίζεις πάντα είναι όμορφα."

koita na deis pou o katwplagias tha to valei sta memorable quotes!

eutixws pou egrapses kai si na exw kati na diavasw mias kai filoi kai gnwstoi me katadikasan na meinw mesa sto spiti mou tetoia wraia savvatiatiki mera!
snif!

 
Τη 7:43 μ.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Ναι, είναι ωραία η συνήθεια (αλλά πού και πού χρειάζεται κάτι να τη σπάει για να μας λείπει).
Χρόνια πολλά κολοκυθάκι. Η κατάταξη σωστή... "πατάτα" ;)

 
Τη 8:24 μ.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Εγώ το φαντάστηκα σα μια μεταφορά της σημαντικότητας των απλών μα πολύτιμων πραγμάτων μιας ψυχής.
Η μύγα ήταν πολύ καλό εύρημα...

 
Τη 1:38 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Παπαρούνα είπε...

να κάνω μια παρατήρηση αν μου επιτρέπεται;Δε μου άρεσε αυτή η επεξήσηση στο τέλος-δε λέω πως δεν ισχύει-αλλά ένιωσα πως πήγες να στριμώξεις κάπου μια σκέψη πού είχες στο νου σου και ίσως να μην πολυταιριαζε με το κειμενο. Ακόμα και αν θες να πεις πως η μύγα και τα άλλα ζωύφια έγιναν συνήθεια και δεν την ενοχλούσαν πια έτσι συνεπαρμένη που ήταν η τύπισσα απο τα χρωματα, αυτο πάλι προσωπικως νομίζώ ότι γκρεμίζεται από την επεξήγηση του τέλους..Ουφ! Με λίγα λόγια δε νομίζω πως ήταν απαραίτητη. Θα μπορούσε ίσως να τελειώσει με την κοπέλα να κλείνει το φως και η μύγα να συνεχίζει να ειναι κολλημένη πάνω στο μέλι. Μια ιδέα λέω...
:)

 
Τη 4:59 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Ο Καλος Λυκος είπε...

σιχαμένη μύγα....!

 
Τη 1:03 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger satya είπε...

Πήγα να στην πω που με είπες μπρόκολο, αλλά έχεις κοτσάρει εκεί το Silent lucidity και μου ξύπνησες ευαισθησία γαμώτο σου....

 
Τη 6:04 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger PD είπε...

Εγώ πάλι γιατί σκέφτηκα ότι η μύγα θα κολλήσει πάνω στην μπογιά; Κι ότι η συνήθεια πνίγεται μέσα στην έμπνευση;

 
Τη 10:35 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Mantalena Parianos είπε...

zzzz
να σκεπάζεις τις κατσαρόλες με το φαγητό

τώρα την άνοιξη κυκλοφορούν κολοκυθοφάγα ζουζούνια

αδίστακτα και βδελυρά

Άσε που μπορούν να σου μαγαρίσουν το template και να στο κάνουν σε χρώμα (πολύ) σάπιου μήλου

zzzz, λέμε

μανταλενομούτς

:)

 
Τη 1:03 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Downhill.... είπε...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

 
Τη 1:04 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Downhill.... είπε...

Καταρχάς respect τον μεγάλο προφήτη του ΘΕΟΥ ΚΑΜΠΑΜΑΡΟΥ!

ΜΕ το που τελείωσα το copy-pasting ήρ8α να σχολιάσω και βρέθηκα έκπληκτος μπροστά σε μία προφητική περιγραφή των κινήσεών μου. Μάλλον έχω γίνει πολύ προβλέψιμος ή είναι κοινή παραδοχή πως το κολοκύθι (πάλι) έβγαλε ατάκα!

Επίσης respect Queensrysche!!!!!

 
Τη 2:12 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Άγνωστη είπε...

Εγώ πάλι σκέφτηκα ότι η μυγα απλά έχει φάει χοντρό κόλλημα... και δε της βγήκε σε καλο στο τελος...

 
Τη 3:30 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Κολοκύθι είπε...

#μούφα νιντζα καμπαμαρου- σε ευχαριστω που αντικατεστησα τη σαββατιατικη σου εφημεριδα. την επομενη φορα θα εχω δωρο και dvd.
#θαλασσοανακατεμενη- η συνηθεια δεν ειναι ωραια. απλά ειναι χαλια η αισθηση της απωλειας της. παλιοπατατα. :-P ερμηνεια 1
#δοκτορ- ισως να ειναι και ετσι. γιατι όχι. ερμηνεια 2.
#παπαρούνα- έχεις απόλυτο δίκιο. μου ήρθε αυτή η σκέψη όταν γυρνούσα από τη δουλειά. μετά μπήκε μια μύγα μέσα στο αυτοκίνητο και έτσι ήρθε το μικρό στόρυ. 100 % ευστοχη! :-)
#καλέ λύκε- μια χαρά είναι οι μυγούλες. μικρές και ζουζουνιστές.
#satya- δε σ αρεσει το μπροκολα ρε μαιμου? μα είναι δυνατόν? silent lucidity και ευαισθησιες. δεν είμαστε καλά. μαλλον.
#p.d - ερμηνεια 3. μ αρέσει . πολύ μ αρεσει. Και το τελευταιο σου ήταν πολυ ρεαλίστικ.
#μανταλενομανταλακι- δε μαγειρευω ποτε. μόνο τρώω. επίσης δε μαγειρεύομαι με τίποτα. :-P
Δε σου αρέσει η ταπετσαρία μου? Με στεναχωράς!
κολοκυθοπλατς
#κατωπλαγια - όπως κατάλαβες η πρόταση αυτή μπήκε μόνο και μόνο για να μπω στα memorable quotes. Μελλοντικός μου στόχος είναι να φαω λάχανο τον φαιτ μπακ ( μα είναι συνατόν σε 8) και καποια στιγμη να κατακτήσω το μπλογκ σου!! νιώθω δυαντή!
#αγνωστη- ερμηνεία 4. χαχα.
χιχιχιχι
οι μυγες δε κολλάνε, απλά ωρες ωρες βαριούνται να κουνηθούνε. ;-)

 
Τη 11:54 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Unknown είπε...

Δεν έχω ερμηνεία, αλλά τραγουδάρα το silent lucidity. Με 'γειά και το καινούριο look, τι γίνεται, spring cleaning έχουμε;

 
Τη 10:32 π.μ. , Ο χρήστης Blogger weirdo είπε...

Δεν παίζεσαι στις περιγραφές..!
(Μεγειές :)

 
Τη 5:46 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger david santos είπε...

I want that they forgive me for my errors
thank you

 
Τη 1:59 μ.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

κανείς δεν αντιστέκεται στο μέλι. βούτα κι εσύ. έχεις φάει ποτέ μελωμένο κολοκύθι;

 
Τη 7:25 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger fish eye είπε...

χμ χμ χμ ..απο εμενα οι μυγες δε γλυτωνουν..φιλια..!!

 
Τη 1:52 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Κολοκύθι είπε...

#αδερφή- μάλλον έχουμε κάτι τέτοιο!χι. Τραγουδάρα δε λες τίποτα. Κλασικό τραγούδι ταβανοθεραπείας.
#περίεργη- Σε ευχαριστώ. Κοιτά ποιος μιλάει!!
#νεόφιτε- Τελικά είμαι παραδοσιακός΄τύπος. Το μέλι το προτιμώ σε φρέσκο ψωμάκι και τα κολοκύθια βραστά. Αλλά θα το σκεφτώ.
#φεγγάρο- Δεν είναι πολύ αντιστρέσ να σκοτώνεις μύγες??Σούπερ!

 
Τη 11:07 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger candyblue είπε...

πολύ όμορφη ιστορία

 

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα

adopt your own virtual pet!