Δευτέρα, Μαρτίου 19, 2007

Un-hole me

Εχθές το βράδυ έτρωγα έμενταλ με ψωμί και κράταγα και στο χέρι μου ένα ποτήρι κόκα κόλα. Μου αρέσει να τρώω όρθια. Γενικότερα τα πράγματα τα κάνω στο πόδι αλλά εδώ η περίπτωση ήταν ιδιάζουσα. Εκεί που έκανα μια περιστροφή γύρω από τον εαυτό μου μπερδεύεται το δάχτυλο μου και χώνεται στη τρύπα του τυριού. Δε ξέρω πως τα κατάφερα αλλά το τυρί έφυγε από τα χέρια μου και έπεσε μέσα στο ποτήρι. Η στιγμή αυτή ήταν λυπηρή. Έβλεπα το τυράκι μου να αφρίζει μέσα στη κόκα κόλα. Στην αρχή είπα να το βγάλω και να το φάω αλλά σκέφτηκα ότι δε μου αρέσει να μπερδεύω τις γεύσεις. Πέταξα το τυρί και έχυσα τη κόκα κόλα αλλά για κακή μου τύχη δεν είχα άλλο τυρί στο ψυγείο.

Πάντα είχα την απορία γιατί μερικά τυριά έχουν τρύπες. Γενικά εδώ που τα λέμε δε τα πήγαινα καλά μαζί τους. Από μία άποψη πάντα. Από την άλλη μεριά πάντα πίστευα ότι η κάθε τρύπα έχει το δικό της βουλωτήρα. Ας πούμε η χέστρα έχει το καπάκι, το μπουκάλι το φελλό, η μπανιέρα τη τάπα και πάει λέγοντας. Και ύλη ξέρει να καλύπτει τα σημεία της ένα ένα. Το χώμα ας πούμε κάνει τους σπόρους να γίνονται λουλούδια. Αν δεν υπήρχαν οι τρυπίτσες για να περνάει ο αέρας τα λουλούδια δε θα μεγαλώνανε ποτέ.
Αλλά από την άλλη υπάρχει και η περίπτωση της τρύπας στο δρόμο. Στη καλύτερη περίπτωση πέφτεις με το αυτοκίνητο και σου στραβώνει η ζάντα. Στη χειρότερη πέφτεις με τα πόδια και σου στραβώνει η φάτσα.
Εμπιστευτικά νομίζω ότι το παν είναι να έχεις το σωστό βυθόμετρο. Ακόμα καλύτερα είναι να κόβει το μάτι σου. Το βλέπεις το μέγεθος και υπολογίζεις αν σε παίρνει ή όχι ανάλογα πάντα και με τις αναρτήσεις σου .

Πεινούσα ακόμα λίγο. Άνοιξα το ντουλάπι και βρήκα κάτι κουλουράκια βουτύρου από αυτά με τη τρύπα στη μέση. Τα έβαζα στο δάχτυλο μου και τα μασούλαγα γυρνώντας τα. Έφαγα πέντε. Στην αρχή μου πέρασε από το μυαλό η ιδέα ότι μπορεί να μου πέσουν κάτω αλλά κατέληξα σε κάτι απλό. Οι τρύπες τελικά γίνονται επικίνδυνες μόνο όταν έχεις συνηθίσει το ίσιωμα.

Reincarnate, play the game
Again and again and again
(iron maiden)

19 σχόλια:

Τη 10:31 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Mantalena Parianos είπε...

Δεν εγκρίνω καθόλου τη διατροφή σου κολοκυθούμπα!

Άκου έμενταλ και κόκα!
ΚΑΙ ψωμί?

Έλεος, λέμε.

:)

 
Τη 9:46 π.μ. , Ο χρήστης Blogger weirdo είπε...

'I know they're crying for help reaching out
The burden of them will take me down as well
The sin of a thousand souls knocked out in vain
Reincarnation of me live again..'
(άσχετο, αλλά μου ήρθε από το στιχάκι σου - άκουσε το, αν δε το'χεις ήδη/ brand new τους..:)

Τι έχει το μενού σήμερα; :p)

 
Τη 10:00 π.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Αφού είναι ηλίθιο Μανταλένα. Της λέω να μου έρθει βίζιτα να της φτιάξω χοχλιούς και δεν έρχεται!

 
Τη 10:41 π.μ. , Ο χρήστης Blogger billzouk είπε...

Η σημειολογια της τρυπας, πρωινιατικα...

 
Τη 11:14 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Fight Back είπε...

infinite dreams και εμενταλ
οτι καλυτερο για να ξεκινησεις τη βδομαδα σου χωρις εγνοιες και προβληματα, χωρις αυτες τις καθημερινες μικρες ανησυχιες που σου χαλανε τη μερα και θες να βριζεις.
δεν εχω ιδεα τι γραφω, μπορουσα να ειχα σταματησει στο εμενταλ, απορω γιατι δεν το εκανα

 
Τη 11:14 π.μ. , Ο χρήστης Blogger insomnia#3 είπε...

Ο καφές την πείνα δεν την γιατρεύει . Έπιασε λοιπόν να σκαλίζει τα ντουλάπια της κουζίνας . Μετά την μικρή της εξερεύνηση αράδιασε περήφανα τον θησαυρό της πάνω στο μάρμαρο του νεροχύτη . Κονσέρβες τέσσερις – σαρδέλες Καλλονής – μιράντες ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ,ένας Θεός ξέρει από πότε , θα τις φάει οπωσδήποτε και … και ούζο !!! Τρία μπουκαλάκια ΜΙΝΙ .Ε, λοιπόν αυτό ήτανε .Άλλα δυό μερόνυχτα έξω δεν βγήκε . Μετέφερε και το κρεβατάκι το μικρό , εκείνο το σπαστό που είχανε για τους καλεσμένους , επάνω στην ταράτσα. Δυό μερόνυχτα λοιπόν από εκεί καλά – καλά δεν κουνήθηκε . Σαρδέλες , μπισκότα πολυ-καιρισμένα και ούζο. Νερό από το λάστιχο …



Σαν να είχε βάλει κάποιο στοίχημα . στοίχημα ζωής ή θανάτου . Πριν από το βράδυ της Τρίτης από εδώ με τίποτα να μην φύγει . Λες κι αν το κατάφερνε , από μόνο του αυτό θα ήτανε αρκετό την ίδια της την ζωή να την αλλάξει . Να ξορκίσει το κακό. Ωστόσο κι αυτό να μην γίνονταν, κάθαρση ήτανε ,απομόνωση από όλους και από όλα . Αυτό άλλωστε ήτανε και το ζητούμενο . Μα κοντά σ’ αυτό ήλθε και το άλλο το καλύτερο .Με κάποιο τρόπο μαγικό σταμάτησαν τα πάντα . Σκέψεις άδειες . Μνήμη κενή , στην ίδια θέση να την βρίσκουνε κάθε φορά οι δείκτες του ρολογιού όταν συναντιούνται . Ανακούφιση .
Οι ώρες πέρναγαν λοιπόν θολές και μόνο κοντά στα ξημερώματα της Τρίτης ήτανε που επανήλθε κανονικά . Κι αυτό έγινε σιγά – σιγά .Έτσι σαν βουητό υπόκωφο καταιγίδας μακρινής που πλησιάζει. Έτσι το ένοιωσε να έρχεται . Τίποτα να μην μπορεί να το σταματήσει. Τα ξημερώματα της Τρίτης ήτανε που την έπιασε το γέλιο εκείνο το τρελό , το ακατάσχετο . Ήτανε τότε που προσπάθησε να φαντασθεί την έκφραση της μάνας της . Την έκφράση που θα έπαιρνε αν μπορούσε βέβαια από κάπου τώρα να την δει . Να δει την κόρη της λίγο προτού χαράξει να συγκρατεί με τους αγκώνες την μακριά φούστα την κλαρωτή με τα λουλούδια και γυμνή από κάτω, ανεβασμένη στο στηθαίο της ταράτσας με τα ασπρόμαυρα πλακάκια , όρθια σαν άντρας ,να κατουράει . Να κατουράει από εκεί ψηλά τις τριανταφυλλιές της πίσω αυλής .

- Α, ρε Τιτίνα εγκεφαλικό θα πάθαινες .

(...ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ...)

 
Τη 2:04 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Κολοκύθι είπε...

#μαντάλο- κάνεις λάθος! Μου αρέσουνε και οι σουπιές! ;-)
#περίεργη- ωραίο το τραγουδάκι σου και καθόλου άσχετο. Τι έχει το μενού σήμερα? Τι γίνεται, όλοι οι πεινασμένοι εδώ μαζεύονται? :-P
#τανίλα-επείδη είμαι πιο παραδοσιακός τύπος θα προτιμήσω μια μακαρονάδα. Μεταλλαγμένο γλυτσερό ιγκουάννα.
#μπιλι- θα μπορούσα να το αναλύσω και άλλο αλλά είπα να είμαι λακωνική. :-P
#φάιτ- είναι σα να πέφτεις στη τρύπα με τα λασπόνερα, να τινάζεις το πόδι και να διαολοστέλνεις για το καινούριο παντελόνι που λερώθηκε.
Μάλλον έχεις δίκιο , έπρεπε να είχες σταματήσει στο έμενταλ.
#αϋπνία- δυσκολεύτηκα λίγο. Δε το διάβασα και πολύ αναλυτικά. Ποιος το έχει γράψει?

 
Τη 2:38 μ.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Ωραια. Εγω θα σου φτιάξω μακαρόνια με κιμά για να φας κι εσύ θα με φωνάζεις Σάκη.

 
Τη 2:41 μ.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

ααα τρύπες. Αγαπημένο θέμα. Τα πάντα όμως είναι σχετικά.
Φαντάσου λοιπόν αυτά που θεωρούμε τρύπες να είναι στην πραγματικότητα συμπαγή και όλα τα υπόλοιπα κενό.

α.Πούντα καπάκια;
β.Την τρύπα του σύμπαντος ποιος τη βουλώνει;
γ.Υπάρχουν και ρηχές τρύπες

καλησπέρες

 
Τη 10:58 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger ptwsh είπε...

Μπορεί να το πει κανείς ως "η άλλη όψη του νομίσματος"

Πολύ βαθιά έσκαψες εσύ!

:) είσαι πολύ μπροστά.

 
Τη 10:56 π.μ. , Ο χρήστης Blogger satya είπε...

Δεν έγραψες για την τρύπα της γυναίκας ποιο είναι το βουλωτήρι και με προβλημάτισες...

 
Τη 11:07 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Άγνωστη είπε...

Ότι είπε η satya.. και εμενα επίσης...!

 
Τη 11:23 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Κολοκύθι είπε...

τανίλα- θέλω ΤΑΛΙΑΤΕΛΕΣ.
δόκτορ-Αυτό με τα συμπαγή μεγάλη κουβέντα ήταν. Νομίζω ότι τελικά ακόμα και η τρύπες αλλάζουν ανάλογα από πια πλευρά τις κοιτάς.
πτώση- τσουγρανίζω- φτιαρίζω. Να σαι καλά πτωσούλα.
σατγια και άγνωστη- Κορίτσια μη με κολάζεται. Θέλω να κρατήσω προφίλ συγκρατημένο. καλλιεργημένο και σοφιστικέ.
Δε πείθω? :-P

 
Τη 1:22 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Kwlogria είπε...

Εγώ ξέρω γιατί έχουν τρύπες τα τυριά. Για να τα περνάν κολάρο τα ποντίκια και να μην τα κουβαλάνε στην πλάτη:)

 
Τη 6:11 μ.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Ίσως φταίει το piercing που είναι της μοδός.

Σάββατο απόβραδο και ασετυλίνη.

Το'πιασες βασίλισσα του junk food ή να στο κάνω πιο λιανά;

 
Τη 7:46 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger fevis είπε...

Την επόμενη φορά που θα σε πιάσει λιγούρα, δοκίμασε να φας δρακουλίνια... Έχουν και αυτά τρύπα αλλά έχουν και δοντάκια και γατζώνονται γύρω από το δάχτυλο σου... (Και ταιριάζουν απίστευτα με σοκολάτα πικρή.. Που μπορεί να μην έχει τρύπα αλλά δεν πειράζει... Πειράζει?)

 
Τη 7:19 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger fish eye είπε...

εκει που αρχησες για τις τρυπες..αλλη συνεχεια περιμενα..:)
να προσεχεις τη διατροφη σου..

 
Τη 11:02 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Κολοκύθι είπε...

#κωλόγρια- είσαι θεά - είσαι θεά- είσαι θεά
#αργυρένια- το έπιασα. πιάσε μου και εσύ ένα μπέργκερ με τηγανιτές πατάτες βουτηγμένες στο λάδι τώρα.
# fevis- ή αλήθεια είναι ότι δε μου αρέσουν καθόλου τα γαριδάκια. και με σοκολάτα πικρή?? ρε συ ανακατεύομαι!!
#φεγγάρο- και εγώ αλλη συνέχεια περίμενα. αλλά αλλού μας πάει και αλλού μας φέρνει. ;-)

 
Τη 12:31 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Downhill.... είπε...

ρε γαμώτο! εδώ έβαλες στίχο απο το αγαπημένο μου δίσκο των Maiden και εγώ ποστάρω ετεροχρονισμένα>>>???

CAN I PLAY WITH MADNESS??

 

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα

adopt your own virtual pet!