Τετάρτη, Δεκεμβρίου 27, 2006

Γαϊδουρόκομπος

Καθόμαστε όλοι μαζί στο καταπράσινο χαλί μας και μαζί με όλο μας το χάλι απολαμβάνουμε τη κρυστάλλινη βροχή που πέφτει βίαια στα πρόσωπα μας. Γύρω μας ξεραμένα κοτσάνια ενωμένα με σβηστά πρόσωπα που ηθελημένα προσπερνάμε.

Νυσταγμένη προσπαθώ να σηκωθώ γκρινιάζοντας για τη δύσκολη μέρα που ξημερώνει και η διπλανή μου βάζει λιπ γκλος για να τονίσει την υπαρξιακή της ανησυχία. Μικρά , τοσοδούλικα φυλλαράκια τρεμοπαίζουν στο αεράκι και στέκονται τέλεια , στημένα στα σγουρά μαλλιά ενώ εκείνος δεν έχει έρθει ακόμα κοντά αψηφώντας τις προσκλήσεις μου.


Τα αγγούρια έρχονται κατά πάνω μας ενώ μας περιγελούν συνθηματικά και μας κάνουν να αισθανόμαστε τσιμπήματα στο στήθος για τις χαμένες μας προκλήσεις. Και εκεί που καθόμαστε δροσεροί και αγέρωχοι παίζοντας στο μυαλό μας μαντολίνο έρχεται ο κύριος Στάθης με το δρεπάνι να μας κόψει για να μας κάνει σουφλέ για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι δίπλα στη μισόκιλι φίλη μου τη γαλοπούλα.

Λαχανιάζω μόνο στη σκέψη και θέλω να το βάλω στα πόδια αλλά με κόβει το λάστιχο από το καινούριο μου βρακί και κάθομαι στα αυγά μου για να μη δώσω κίνητρο. Δίπλα ακούγεται ο κύριος σπουργίτης που διαχωρίζει τα ψίχουλα του και τρώει μόνο το κανναβούρι σα μεταλλαγμένο φούξια καναρίνι.

Κρύβομαι πίσω από τον τόφαλο τον κύριο αγκινάρο και κοιτάω τον συννεφιασμένο ουρανό που μου κλείνει το μάτι. Η κύριος Στάθης κατά λάθος πατάει τα σκατά ενώ τραγουδάει με το μπάνικο αλέγκρο του στιλ….

Let me find you a filly for your proud stallion seed
to keep the old line going.
And we'll stand you abreast at the back of the woods
behind the young trees growing
To hide you from eyes that mock at your girth,
you're eighteen hands at the shoulder

And one day when the oil barons have all dripped dry
and the nights are seen to draw colder
They'll beg for your strength, your gentle power
your noble grace and your bearing
And you'll strain once again to the sound of the gulls
in the wake of the deep plough, sharing.

Heavy Horses move the land under me
Behind the plough gliding, slipping and sliding free
Now you're down to the few
And there's no work to do
The tractor's on its way.

(heavy horses – jethro tull)



Ο από πίσω το παίζει Κινέζος και όλοι μαζί ρίχνουμε όλο το φταίξιμο στο σκιάχτρο που δε κατάφερε να τρομάξει τη κυρία περιστέρα. Όου λόρντ , χέλπ ας γουιθ δις φάκινγ σιτουέσιον.

Καθώς κάθονται και κόβονται ένας ένας, τα χάπατα, εγώ κρύβομαι όλο και πιο βαθιά στο χώμα και πασαλείβομαι για να νιώσω και τη χαρά του τσαλακώματος. Τα παιδιά μου φωνάζουν ,ενώ τους φαντάζομαι λαχταριστούς να πλατσουρίζουν στο ζουμί τους. Ευχαριστιέμαι που έμαθα να ξεχωρίζω τις ιδιοσυγκρασίες και κατέρριψα όλες τις προβλέψεις μου.

Ανακουφίζομαι καθώς βλέπω τον κύριο Στάθη να απομακρύνεται και χαλαρώνω περιμένοντας. Και εκεί που κουνιέμαι για να βολευτώ λίγο καλύτερα και να απολαύσω επιτέλους αυτή τη γαμημένη μοναχική στιγμή ακούω βήματα από πίσω μου. Έρχεται και κάθεται ακριβώς από πάνω μου. Αι στο διάολο γλυκέ γαιδαράκο, πάνω μου βρήκες να κάνεις την ανάγκη σου?

Πετάει ο γάιδαρος?



Πετάει, πετάει!

24 σχόλια:

Τη 8:50 π.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Το χοντρό μπιζέλι
χορεύει τσιφτετέλι
στο χορό των μπιζελιών
και τα κολοκυθάκια
χτυπάνε παλαμάκια
πάνω στην πρασινάδα
και πάνω στο γκαζόν.
Μ'ένα πράσινο καινούριο παπιγιόν
προχωρώ για το χορό των μπιζελιών
ήρθε η ώρα πια
και 'γω να χορέψω με λαχτάρα
αγκαλιά με μια 'γκινάρα
το πρώτο μου ταγκό.

 
Τη 1:02 μ.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Γάιδαρος ήταν ή μουλάρα;
Ουδεν καkό αμιγές καλού μήπως;

 
Τη 1:19 μ.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Υπεργαμάτο όμως. Απέφυγε έντεχνα το μελό (να κατέληγε το κολοκύθι σουφλέ), άφησε παραθυράκι ελπίδας (άλλη μια μέρα άκοπο)και ταυτόχρονα, μέσα στον υπαρξιακό προβληματισμό, το comic relief (το χιέσιμο του γαϊδάρου) και το συμπάρασμα: η ζωή είναι για γέλια; η ζωή είναι σκατά;

Θα λεγα ένα εξαιρετικά ισορροπημένο κείμενο-προβληματισμός πάνω στην κολοκύθινη κατάσταση.

Ευγε.

 
Τη 2:24 μ.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Κάποια πατέντα θα πρέπει αν υπάρχει για την αποτροπή των κοψιμάτων από τα λάστιχα των καινούργιων βρακιών. Άσε με να το ψάξω.

 
Τη 2:34 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger AVRA είπε...

...και μια μικρη κινεζα κανει βουτια στη μαγιονεζα .... !!!:)

οπως παντα αξιολατρευτο το ποστακι σου...

ευχομαι υγεια ευτυχια και πολλη εμπνευση για πολλα ποστ το 2007


σματςςςςςς

 
Τη 12:15 π.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

χαχα!
καλά να σαι! Αυτός ο μπαρμπα Στάθης ή ζαβός είναι ή αφήνει τα πιο φρέσκα κι έξυπνα κολοκυθάκια άκοπα:Ρρ
καλή χρονιά! Πράσινη και ζουμερή:)

 
Τη 10:16 π.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

You are nuts but I love you for that :)))

 
Τη 11:05 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Άγνωστη είπε...

Όντως πολλούς προβληματισμούς Ευη, (σορρυ δε μου βγαίνει να σου λέω κολοκύθι :))

χρονια πολλά, σου εύχομαι ένα προμπλεμ φρι 2007!

 
Τη 1:06 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Κολοκύθι είπε...

#λεξοτανίλα- άντε ντε, χόρεψε μου λίγο.
#τεό- γάιδαρος, και τι γάιδαρος! Στο δεύτερο έχεις δίκιο. (δατς δε πόιντ)
#ρέντον- τρελαίνομαι για τις αναλύσεις σου. πάντα βρίσκεις ένα νόημα (ακόμα και όταν αυτό δεν υπάρχει ή είναι πολύ μα πολύ κρυφό). Αυτό δηλώνει ψυχασθένεια. :-P
#μορτάδέλλα-΄φυσικά και υπάρχει λύση. να μη φοράς καθόλου βρακί. (σε θέλω πρακτική)
#παπαρούνα- καλή χρονιά επίσης. και προσοχή και σε σένα. παπαρούνα είσαι. κρύμα είναι. :-)
#θαλασσοβαρεμένη- ντον κολ μι νατς. άι εμ α σουίτ γκίρλ. :-P
#άγνωστη- ακούω και στο εύη. (αν και το κολοκύθι είναι λίγο πιο προγκρέσιβ, δε βρίσκεις?). Χρόνια πολλά επίσης με νόου πρόμπλεμς ατ ολ.

 
Τη 4:13 μ.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Ωχ, μας πήρανε χαμπάρι.

 
Τη 7:57 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger fish eye είπε...

χαχαχα ...αχχχ να εισαι καλα..γελασα..μπραβο πολυ εξυπνο..φιλια..!!

 
Τη 11:25 μ.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Όχι βρε και "προγκρεσιβ"! το μονο που δεν είσαι είναι ένα κολοκύθι!! το αντίθετο θα έλεγα ;)

καλο βραδυ

 
Τη 12:02 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Fight Back είπε...

Αφου το θες ετσι κολοκυθι, η κωπηλασια ητανε κοκκινωπη. Το σπερμα που διασχισαμε ηταν πλουσιοτερο κι απ το νερο των θερμοτερων εορτων γιαυτο φτασαμε ασυγκριτα ανωτεροι και ως λαμνοκοποι και ως αγωγοι του λυτρωμου μας. Στα μπρατσα μας ανθουνε μυγδαλιες και απο τα ματια μας ανεβαινουν και κατεβαινουν οι κλιμακες των αλουργίδων με ζέση και με αυταπάρνηση χειραφετημένων νοσταλγων της κατ'εξοχην γυναικας.

 
Τη 9:17 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Κολοκύθι είπε...

# ρέντον- όλα για καλό είναι. :-P
#φεγγάρο-και εσύ γέλασες? Το έχει η μοίρα μου τελικά.
#αγνωστη- Προβληματίστηκα. Δε κατάλαβα τι εννοείς και έψαχνα να βρω πιο είναι το αντίθετο του κολοκυθιού. Κατέληξα στο ότι είναι το λάχανο. Ε? :-P
#φάιτ- αν νομίζεις ότι με μπέρδεψες κάνεις πολύ μεγάλο λάθος. Αυτό μόνο με το κλιμακοτό αλουργίδο με μπέρδεψε λίγο. Λέξεις κλειδιά: δυνατό σπέρμα, λυτρωμός, ζέση, αυταπάρνηση, γυναίκα. Συγχαρητήρια.Να σου ζήσει!!

 
Τη 9:34 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Fight Back είπε...

Μα, εγωωω, δεε,
Δεν ειναι δικο μου ρε, δεν το αναγνωριζω!

 
Τη 11:59 π.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

χαχαχαχαχαχαχχααχα.
τίποτε άλλο άντε και καλή χρονιά.

 
Τη 12:56 π.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

oups polu kalo to keimeno!!!! vasika mou arese h grafh sou. De gelasa to eida ligo pio dramatiko to ufos tou post( de kserw etsi mou vgike).kalh epilogh kai oi jethro tull ( agaphmenoi mou ). Epishs kalh xronia

 
Τη 2:20 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger numb είπε...

Καλή χρονιά με υγεία και χαρά!!!

 
Τη 9:43 π.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Δε μπορώ να χορέψω.
Ερεθίζομαι σεξουαλικά

 
Τη 12:33 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Mantalena Parianos είπε...

Το δραματικό αυτό ποστ, δεν έχει ούτε μια νότα δροσιάς, ούτε μια αχτίδα ελπίδας, ούτε μισό κιλό πιπεριές πορτοκαλί που θέλω για την πολύχρωμη σαλάτα μου.

Ο Μπαρμπα Στάθης είναι μεγάλο λαμόγιο - από τότε που αποκαλύφθηκε πως το καλαμπόκι του το εισάγει από το Βέλγιο (βλέπε: διοξίνη), το 'κοψα.

Και όδο για εκείνα τα προκάτ - κατεψυγμένα τουτι-φρούτι του που έχουν λίγο απ' όλα, μα σας αρέσουν βρε παιδιά;

Κολοκυθούμπα μου, σε φιλώ γλυκά στην τσιμπητούλα 'πιδερμίδα σου - καλή κολοκυθοχρονιά να έχεις.

κολοκυθομούτς

 
Τη 9:04 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Νίκος Παργινός είπε...

Έχω την εντύπωση πως πετάει, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Χρόνια πολλά και καλή χρονιά να έχουμε, γεμάτη έμπνευση και δημιουργικότητα και πάνω από όλα υγεία. Νίκος Παργινός

 
Τη 7:59 μ.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Δεν ειναι κυριος! Μπαρμπας ειναι! Επισης σταματα την μεσκαλινη! Σου κανει κακο, δεν το βλεπεις;

 
Τη 10:51 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Κολοκύθι είπε...

#φάιτ- άσε τα σάπια και προχώρα στο παρασύνθημα.
#κάντυ- πάρε και μία καθυστερημένη καλή χρονιά από εμένα. :-)
#kabamaru-κωμικοτραγικό θα το έλεγα. ξέρεις τι είναι να σε χέζει γάιδαρος και να μην έχεις και μπανιέρα πρόχειρη?
#ναμμπ- καλή χρονιά μελαγχολικέ τύπε.
#τανίλα- βοήθεια μας.
#μανταλένα- εσύ ανήκεις στο βασίλειο των θεών ως μονάδα. κολοκυθοφιλιά και σε σένα.
#νίκος παργινός- πετάει, και αυτό είναι σίγουρο. καλή χρονια. :-)
#μπιλι- τι είναι η μεσκαλίνη μπαρμπα? :-P

 
Τη 12:55 μ.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Παραισθησιογονο!

 

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα

adopt your own virtual pet!