Ordinary life 7 + 3
Έχω την εντύπωση ότι βγήκα εκτός προγράμματος, δηλαδή το πρόγραμμα είχε να γράψω 10 «Ordinary life» και μετά να παρατήσω το δόλιο τούτου μπλογκ. Η αλήθεια είναι όμως ότι βαριέμαι ακόμα και να γράψω αυτά που μου μένουν.
Καλά , καλά οκ.
Ordinary life 7
Σήμερα μετά από τις πρώτες 6 ώρες που βρισκόμουν στον υπολογιστή έκλεισα τα μάτια μου και νόμιζα ότι ερχόταν κατά πάνω μου ένας τεράστιος ροζ κροκόδειλος. Άνοιξε το στόμα του και αντί για δόντια είχε πλαστική κακοφτιαγμένη μασέλα. Άνοιξα τρομαγμένη τα μάτια μου και τα ξαναέκλεισα αλλά ο κροκόδειλος δεν ερχόταν πάλι.
Ordinary life 8
Εχθές το βράδυ είχαμε οικογενειακό διπλό και ο μπαμπάς μου μας ανακοίνωσε ότι όταν ήταν μικρός ήθελε να γίνει φαροφύλακας. Θεώρησα ότι δε θα με χάλαγε να μεγάλωνα σε ένα φάρο. Σηκώθηκα από τα τραπέζι και πονάγανε τα πόδια μου. Γαμώτο πολύ υγρασία έχει έξω.
Ordinary life 9
Εχθές το μεσημέρι ήρθε ένας φίλος μου σπίτι για καφέ αλλά εγώ δεν ήθελα γιατί νύσταζα πολύ. Του έβαλα μια ταινία να δει στο dvd και εγώ πήγα για ύπνο. Όταν ξύπνησα ήταν μέσα στη καλή χαρά. Είχε στείλει σε μια εκπομπή ένα sms και κέρδισε ένα ταξίδι στο Θιβέτ.
Ordinary life 10
Δεν έχει νούμερα 10. Μη κοιτάς ντε. Δεν έχει σου λέω. Όχι όχι μη με πιέζεις.
………
Όταν άρχισα λοιπόν να γράφω εδώ μέσα είχα βάλει κάποια γκέτο στον εαυτό μου. (ρε γαμώτο άλλη λέξη ήθελα να βρω, το γκέτο δε πάει στη περίπτωση). Οκ γκέτο.
Τα άλλα δύο γκέτοςςςς παραλήφθηκαν σκοπίμος.
Γκέτο νούμερο 3: « θα γράφω μόνο όταν έχω κάτι να γράψω» .
Το παραπάνω μπορεί να εκληφθεί και ως λόγος αποπεράτωσης εργασιών. Καθότι λοιπόν εδώ και αρκετό καιρό ένιωθα σα δημόσιος υπάλληλος που πρέπει να γράφει για να μαζέψει ένσημα για να βγει στη σύνταξη. Και επειδή τίποτα από άλλα αυτά δεν είμαι αποφάθηκα να παραιτηθώ , να κάνω ιδιωτική ασφάληση και να φάω τα λεφτά μου στο Ντουμπάι. Δεν έχω τι να γράψω , δεν έχω φαντασία , δεν έχω όρεξη. Και εδώ έρχεται και κολλάει το email που είχα λάβει από έναν μπλόγκερ το οποίο έλεγε « καλά ρε κολοκύθι, πως μπορείς και είσαι πάντα τόσο χαζοχαρούμενη?» , τότε λοιπόν είχα πάθει ένα στιγμιαίο κοκομπλόκο θεωρώντας τραγικό τον χαρακτηρισμό αλλά μετά το θεώρησα ιδιαίτερο προσόν , αν και πιστεύω ότι δε το έχω. Νομίζω ότι σε αυτό το email δεν είχα απαντήσει. **
Βαριέμαι τόσο πολύ που βαριέμαι αφόρητα να γράψω αυτό το κείμενο και στο τέλος θα βαριέμαι ακόμα περισσότερο να μετρήσω πόσες φορές έχω γράψει τη λέξη βαριέμαι.
Α! Και σε ένα μπλογκοπαίχνιδο με είχαν ρωτήσει πιο είναι το μότο μου. Λοιπόν είναι το…. «Ποτέ δε ξέρεις!»
Καλή χρονιά, καλή συνέχεια, καλές Αποκριές, καλό Πάσχα , καλό σαββατοκύριακο, καλό βράδυ, καλημέρα, καληνύχτα, καλή όρεξη, καλά να περάσεις, καλή επιτυχία. Τα λέμε.
Κολοκύθι
** Η χαρά είναι ένα κλικ που είναι δίπλα στον καθένα.
( Κωνσταντίνος Βήτα)
26 σχόλια:
Γουστάρω
ετσι, καντα πουτανα ολα
ναι ναι
γκρέμιστο να ερθει και η σειρα μας
κάψτε τα ολα διαολε
Τι σου συνέβη μωρή μουρλέγκω?
Κάθεσαι και κολοκυθοσιεργείς ενώ θα έπρεπε να μεγαλουργείς στο μαγέρικο της πλάσης.
Λοιπόν, άκου να δεις για να μην τρομάζεις: σε όλους τους ανθρώπους συμβαίνει να βαριόμαστε κάποια στιγμή - αλλιώς δεν θα ήμασταν άνθρωποι, αλλά κολοκύθια (sic).
Είναι ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ, ΥΓΙΕΣ και ΣΕΞΥ το να αλλάζεις χούγια και προσανατολισμούς (αυτή την εποχή , π.χ. απολαμβάνω όσο τίποτε άλλο να με δέρνουν και να κυλιέμαι πάνω σε σπασμένα γυαλιά, ενώ το καλόκαίρι, ΜΟΛΙΣ το καλοκαίρι, λέμε, μου άρεσε να καπνίζω την πίπα μου και να αγναντεύω το πέλαγο),
τι έλεγα;
Α!
Λοιπόν. Είναι φυσιολογικό να αποζητάμε την αλλαγή και δεν θα πρέπει να αισθανόμαστε καθόλου άσχημα γι' αυτό ούτε να προβαίνουμε σε εξαγγελίες οριστικής φύσεως "αυτό ήταν / πάει / χάθηκε η ζωή μου φίλε / και το 'ξερα απ' την αρχή / η ζωή μας είναι σουγιαδιές σε βρώμικα αδιέξοδα κ/ο/κ/" (σκάσε πια! πια νομίζεις ότι είσαι; η Γώγου;)
Ό,τι βρέξει στην κούτρα μας κολοκυθένια πρασινίλα. δεν χρωστάς σε κανέναν - ούτε καν στον ίδιο σου τον εαυτό. Ζήσε όπως θέλεις και γράψε ή μη γράψεις ποτέ.
Και πάρε και κανένα τηλέφωνο μην τα σπάσω όλα. (εκτός από το πόδι μου που το έχω τσακίσει)
Άντε ντε.
Χμ. Προτιμησα να σου στειλω μαιλ.
ntaksei, mwre, fash einai
το νεο των radiohead pws sou fanhke?
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Συμφωνώ με την μανταλένα κολοκυθάκι. Τις περισσότερες φορές γίνεται κάπως έτσι...
Don't worry be happy :)
...και εγώ λέω να το σταματήσω.
Μεγάλη παπαριά το blogging!
Χαχαχαχαχαχα...
Φιλιά!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
καλή όρεξη!
εγώ μια ένσταση για κείνο το "δεν έχω φαντασία" ήθελα να υποβάλω..
κατά τ' άλλα εσύ να είσαι καλά κολοκυθάκι, και αμα ξεβαρεθείς και σου ρθει να πεις κάτι εδώ είμαστε.
Καλά γράφε μόνο όποτε έχεις κάτι να γράψεις και ...ποτέ δεν ξέρεις!
ναι... ήρθε η αρχή του τέλους!! και εγώ βαριέμαι θανάσιμα τώρα τελευταία, αλλά είπα να μην κάνω κάτι τελεσίδικο, ποτέ δεν ξέρεις μπορεί να ξαναθελήσω να γράψω κάτι. η δική σου κίνηση βέβαια είναι πιο θαρραλέα... καλή τύχη!
#ampot- μία λέξη είναι τσιγκουνιά,χαζή
#φαιτ μπακ- ποτέ δε κατάλαβα τη σημειολογία της έκφρασης κάντα πουτάνα όλα.
#λεξλούθορ- καίω και τα υπόλοιπα. Φιλικές τιμές.
#μανταλω- μωρή ξεκούρδιστη τα άλλα θα τα προσπαράσω και θα σταθω σε αυτό το ωραίο , αυτό με τα γυαλιά που σε δέρνουν και γουστέρνεις. Ζήτω ο Νίκος Καρβέλας! ( σχιζοφρένεια να μη ξέρω που πατάω και τα ρέστα). Αντε μωρή που θα μου πεις να σκάσω κιόλας. Οκ σκάω.
#λι- εμέιλ ωραίο. :-)
#ναμπ- το καινούριο των radiohead μου αρέσει ναι μεν αλλά όχι όσο θα ήθελα. Είναι δύσκολο να αντικατασταθούν το no surprises ας πούμε, ή το karma police ή το fake plastic tree. Άσε που προσωπικά μου άρεσε πάρα πολύ και το hail to the thief. Δε ξέρβω, μάλλον περίμενα κάτι λιγότερο κλαψομούνικο και περισσότερο ποιητικό αλλά διατηρώ επιφυλάξεις γιατί δε το έχω ακούσει όλο. Έχει κυκλοφορήσει πια κανονικά? Ξέρεις?
#ανώνημε καμπαμαρού- εσύ πολύ τεμπελιάζεις τώρα τελευταία. Το παραγάμησες νομίζω. Ασε που έχω μια υποψία ότι το γαμήσω θέλει η. Ανορθόγραφε.
#αγνωστη- χι, πάντα γίνεται έτσι.:-)
#γιουρουγκόσου- έτσι αδερφέ, στα άρματα.
#τανίλα- σιγά μη γεράσω μαζί σου πατηκομμένο κλούβιο αυγό.
#κλεμεντίνα- ευχαριστώ! Επίσης.
#ντιπεντ μάιντ- ε δεν έχω που σου λέω. Ποτέ δε ξέρεις βέβαια.
#ντιμίτρι- ναι, ποτέ δε ξέρεις. ;-)
#σγουιτςμπειντ- τίποτα δεν είναι σίγουρο. Ποτέ δε ξέρεις!
Τελικα ειμαι πολυ μπροστα! λολ.
Hi
A beautiful place here!
Excellent post! You are Master.
Thank you.
have a good day
Άσε μας ρε Ντέηβιντ κι άντε να ξεκαπιστρώσεις κανένα χταπόδι αδερφέ.
Κολοκυθούμπα...
Έχεις πρόσκληση εδώ, μωρή τρελή.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Hello,
A snow mantle has covered Greece. Greece is so pretty.
Have good day, but with Snow!
David Santos
Κολοκύθι, δεν ξέρω τί σου λέει στα μέιλ του ο κάθε παπάρας, αλλά εγώ έλαβα άλλα μέιλ στο άσχετο, που μου έλεγαν να μεσολαβήσω - ένεκα η αύρα της καλοκάγαθης θείας Μέλπως -για να ξαναγυρίσεις και να γράφεις στο μπλογκ, το οποίο αρέσει πολύ.
Τα παραπάνω τα λέω απολύτως σοβαρά κι αν ανεβάσεις τρεις καινούργιες αναρτήσεις σου υπόσχομαι ότι θα σου αποκαλύψω και τα ονόματα των αποστολέων.
Σαφώς δε μιλάμε για τυχαία πρόσωπα, καθόσον έχω μόνο πολύ υψηλές διασυνδέσεις.
καλό καλοκαίρι..
καλά κούλουμα
NURIN JAZLIN
MURDERED. 9 YEARS OLD. WHY? ARE WE HUMAN?
.
Please!
TO AVOID SUCH A TRAGEDY HAPPENING AGAIN, AND FOR THE SALVATION OF OUR CHILDREN, WE ARE DOING A WORLDWIDE CAMPAIGN, DISPLAYING THE IMAGE OF NURIN JAZLIN JAZIMIN IN BLOGS ALL OVER THE WORLD ON 25TH APRIL 2008. LET'S NOT FORGET NURIN JAZLIN.
hello
Είμαι η Κατερίνα Κασκαντίρη, η γνωστή πόρνη της Κορίνθου. Ο μαλάκας άχρηστος προικοθήρας πατέρας μου (Αλέξης Κασκαντίρης) και η κωλόχοντρη σκατομούρα μάνα μου (Νικολέττα Μάρρα) που κατέχουν τους Αλευρόμυλους Μάρρα στην Κόρινθο με εμαθαν από μικρή να τσιμπουκώνω τα στελέχη της επιχείρισής μας και να παρτουζώνομαι με τους άπλυτους εργάτες στη βιομηχανία.
Μου έμεινε συνήθεια λοιπόν και πάντοτε αναζητώ ένα καλό ξεμούνιασμα και ξεκώλιασμα για να ξεμπουκώνουν οι τρύπες μου.
Τα καυτά χύσια στο λαιμό μου είναι σαν τη βότκα που καταναλώνω στα κωλόμπαρα της Αθήνας (είμαι άλλωστε πλέον απόφοιτη Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος της ELSA Athens) προτού καταλήξω να πηδιέμαι στις τουαλέτες!
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα