Τρίτη, Ιουνίου 26, 2007

Σπασμένα πτυελοδοχεία

Είναι κάποιες φορές που φουσκώνεις από περηφάνια σα φραγκόκοτα. Μία τέτοια φορά ήρθε και σήμερα που ο συνταξιούχος πια μπλόκερ averel αποφάσισε να στείλει επιστολή στα ειδάλματα του. Και αυτό το έκανε στο

TASPAM.


Και εμείς του απόψε κάνεις σπαμ έχουμε φουσκώσει τόσο πολύ σα να έχουμε πιει πέντε κιβώτια μπύρες.

Πέμπτη, Ιουνίου 21, 2007

Τζέρκινγκς

- Έχεις μια τσίμπλα στο μάτι σου.
- Που?
- Ε τρίψτο λίγο να δεις. Χαζό είσαι?
- Λες?
- Κάντο και άσε τις βλακείες τώρα.

(τρίψιμο ματιού)

- Έφυγε?
- Ναι
- Ευτυχώς που το είδες. Θα πήγαινα να ζητήσω αύξηση και θα γινόμουνα ρεζίλη.
- Νομίζεις ότι θα το αποφύγεις?
- Άντε ρε. Χαζό είσαι?
- Άσε τις βλακείες τώρα.

(γουλιά καφέ)

- Έχω ταχυπαλμίες τελευταία.
- Πήγες στο γιατρό?
- Δε χρειάζομαι γιατρό.
- Και τι χρειάζεσαι?
- Που να σου λέω τώρα.
- Να πας στο γιατρό. Μπορεί να πεθαίνεις.
- Καλά, άσε τις βλακείες τώρα.

(καθαρισμός παπουτσιού)

- Που λες να πας διακοπές?
- Δεν έχω ιδέα ακόμα. Εσύ?
- Θα πάμε Αμοργό με το αμόρε.
- Α ωραία είναι. Είχα πάει πέρσι με το αμόρε.
- Φέτος?
- Πάλι με το αμόρε θα πάω και εγώ.
- Που?
- Δε με ενδιαφέρει.
- Είναι δυνατόν?
- Ναι
- Πως?
- Θα ήθελα κάτι άλλο.
- Όπως?
- Άργησα. Άσε τις βλακείες τώρα.

(κοίταγμα ρολογιού)

- Άργησες ε?
- Έχω άγχος τρελό.
- Ε εντάξει. Δε χάθηκε και ο κόσμος.
- Εντάξει όχι βέβαια.
- Πόσα παραπάνω θα πάρεις?
- Εκατόν πενήντα ευρώ.
- Πόπο ρε μάγκα μου.
- Λες να με απολύσει?
- Μη στεναχωριέσαι. Μπορείς να γίνεις σκουπιδιάρης.
- Άσε ρε τις βλακείες τώρα.

( κάλεσμα ασανσέρ)

- Πάμε το βράδυ για κανά ποτό?
- Που λες?
- Ε πάμε κέντρο.
- Μακριά είναι βαριέμαι.
- Γιατί , τι έχεις να κάνεις?
- Θα πάω γυμναστήριο , θα έχω ψοφήσει.
- Αμάν πια και εσύ.
- Καλά να περάσετε.
- Καλά οκ, θα πάμε και εσύ θα μας βλέπεις στον ύπνο σου.
- Άσε τις βλακείες τώρα.


( βάζοντας γυαλί ηλίου)

- Λέω να πάω με τα πόδια να πάρω αέρα.
- Καλή επιτυχία.
- Σε ευχαριστώ.
- Λοιπόν το βράδυ θα σε περιμένουμε.
- Δε νομίζω. Καλά θα δούμε.
- Γεια.
- Στο καλό.


Χιλιομετρική απόσταση : ενάμιση χιλιόμετρο.
Θερμοκρασία: 38 βαθμοί Κελσίου.
Ψυχολογία: συνηθισμένη.
Έργα οικοδομής: στα πεντακόσια μέτρα.
Λακκούβα με ασβέστη: στα πεντακόσια πενήντα μέτρα.
Βάθος λακκούβας. Εξήντα εκατοστά.
Παντελόνι: Μπεζ.

Πακέτο φίλε.



«It might just be, clear simple and plain
That’s just fine, that’s just one of my names
Don’t let the days go by, Could’ve been easier on you
Glycerine»
( bush)

Παρασκευή, Ιουνίου 15, 2007

Οπερα σταιλ

Χορεύοντας καρσιλαμά μαζί με τον fight back.

Πέμπτη, Ιουνίου 14, 2007

Γαρδένιες και γαρύφαλλα

Όλοι σε αυτή τη ζωή έχουμε ένα πάθος, ένα κόλλημα , μία εξάρτηση μία εμμονή.
Ο Λεξλούθορ κάθε Κυριακή βράδυ βάζει τα καλά του σκαρπίνια , κάνει το μαλλί χωρίστρα και πάει στο Alter όπου στριμώχνεται για μια θέση στα πλατό ζητοκραυγάζοντας και σκίζοντας το πουκάμισο του.

Και φυσικά

ΤΑ ΣΠΑΕΙ

Τετάρτη, Ιουνίου 13, 2007

TASPAM

Εχθές είδα στον ύπνο μου ότι έφτιαχνα ομελέτα μαζί με τους:

Fight Back

Misirlou Oubliez

Lex luthor


Ξαφνικά τα αυγά μας έπεσαν και σπάσανε. Και όλο αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία του TΑΣΠΑΜ.


Τρίτη, Ιουνίου 12, 2007

Remote?

Μπήκε μέσα και θόλωσε από τις εικόνες. Έβλεπε το σκήνωμα να στέκεται μισοκαμμένο και τα κεριά να λιώνουνε σιγά σιγά και ανατρίχιασε. Είχε να ανατριχιάσει πολύ καιρό. Δε σταμάτησε προχώρησε και άλλο και κρύφτηκε σε μία γωνία. Σχεδόν διπλώθηκε για να μη φαίνεται. Η μυρωδιά του λιβανιού του δημιουργούσε μια αίσθηση πείνας.
Ετοίμασα το τυροπιτάκια προσεκτικά. Τα τύλιξα όλα ένα ένα. Δε μου ξέφυγε καμία γωνία. Έκαψα το λάδι και τα πέταξα όλα μέσα. Όταν τελειώσανε περίμενα να κρυώσουν και τα έβαλα μέσα σε ένα αλουμινόχαρτο.
Τον βρήκα μισοκοιμισμένο. Του χάιδεψα το πρόσωπο και άφησα τα τυροπιτάκια δίπλα του. Δε του μίλησα. Έκλεισα τη πόρτα , μπήκα στο αυτοκίνητο και πήγα σπίτι μου κατευθείαν.
Ξύπνησε και έγλειψε τα χείλια του. Κοίταξε δίπλα και είδε το αλουμινόχαρτο. Το άνοιξε και έφαγε ένα τυροπιτάκι. Διάολε! Δεν ήθελε να φάει. Απλά διψούσε. Έβγαλε το ραδιοφωνάκι και έβαλε μουσική. Το έβαλε στο τέρμα, όσο πιο δυνατά μπορούσε. Τραγουδούσε πιο δυνατά για να καλύψει τη φωνή του τραγουδιστή.
Σηκώθηκα απότομα , κάπου είχα βάλει το τηλεκοντρόλ. Όλο αηδίες έχει και αυτή η γαμημένη η τηλεόραση. Προσπάθησα να αλλάξω κανάλι από το κουμπί δίπλα στην οθόνη. Δε λειτουργεί η μαλακία. Μπούμπι ένα εδώ! Μπορείς να μου βρεις το κοντρολ σε παρακαλώ??
Άκουγε φωνές απ έξω . Δε μπορούσε όμως να κρατήσει τα μάτια του ανοιχτά. Έγειρε ξανά κρατώντας τη σακούλα σφιχτά.
Έκανα ένα μπάνιο στα γρήγορα μη τυχόν και δε προλάβω. Τον σκεφτόμουνα κάθε τόσο αλλά δε μπορούσα να κάνω κάτι περισσότερο. Άραγε θα του αρέσουν τα τυροπιτάκια μου? Έλα ρε συ άκουσα τη φωνή δίπλα μου. Σε όλους αρέσουν τα τυροπιτάκια σου.
Ανοίξανε τη σιδερένια πόρτα βίαια και τον βρήκανε εκεί. Και έμεινε εκεί. Ακίνητος, μαύρος και άψυχος. Πήρανε τη σακούλα , του σκεπάσανε το πρόσωπο με ένα πανί και έφυγαν. Με τα κεριά να λιώνουνε πάνω του.
Στέγνωσα τα μαλλιά μου, έβαλα μάσκαρα και πήγα να κλίσω το πορτατίφ. Πάλι πάνω στο τηλεκοντρόλ καθόμουν η ηλίθια.

adopt your own virtual pet!