Χάπι - ideas

Εχθές το απόγευμα και ενώ έπινα τον καφέ μου στα στάρμπακς της Φωκίωνος είχα μια φοβερή ιδέα. Σκέφτηκα ότι θα είναι πολύ ενδιαφέρων να πάω να μάθω μπατμιντον. Η αλήθεια είναι ότι ξέρω λιγάκι, έχω και ρακέτες και τα φτερωτά μπαλάκια , όλο το σετ κομπλε. Ο μπαμπάς μου το λέει φεντερμπαλ ή κάπως έτσι αλλά μάλλον κάτι λάθος θα κάνει και αυτός.

Μαθημα 1

Τον καθηγητή τον λέγανε Αναξίμανδρο. Χάλια γκόμενος, είχα βάλει και εγώ τις φουστίτσες μου τις ωραίες και τα αθλητικούλια μου που έδωσα μισό μισθό για να τα αγοράσω και τζάμπα όλα. Αλλά εντάξει, δε τρέχει και τίποτα., ( όπου και = πλεονασμός). Εκεί γνώρισα τη Τριανταφυλλιά που ξεκίνησε μπάτμιντον για να χάσει 25 κιλά και αμέσως μου έφτιαξε το κέφι. Δε κάναμε και τίποτα ιδιαίτερο. Απλά τρέχαμε πέρα δώθε και κάναμε τις κινήσεις με τη ρακέτα. Άχρηστα πράγματα.

Μάθημα 2

Στο δεύτερο μάθημα πήγα άλουστη γιατί λέω αφού θα ιδρώσω που θα ιδρώσω να μη χαλάσω τζάμπα νερό και δύο σταγόνες σε μέγεθος στραγαλιού σαμπουάν. Η μαλακία είναι ότι μας έβαλε να κάτσουμε κάτω και μας έλεγε θεωρητικές αλούμπρες οπότε ούτε θερμίδες έχασα και μετά πήγα και μες τη βρώμα στη συνάντηση που είχαμε για να δούμε το καινούριο επεισόδιο του lost (δεν έχω ιδέα τι είναι αυτό αλλά μετά από βάσιμες πληροφορίες θεωρώ ότι είναι τουλάχιστον τρέντυ) .

Μάθημα 3

Ήμουνα πολύ κουρασμένη από τη δουλειά και δεν είχα καμία όρεξη. Αλλά είχα υποσχεθεί στη Τριανταφυλλιά να πάμε μαζί και δεν ήταν σωστό να το ακυρώσω. Εκεί που πετάγαμε τα μπαλάκια ψηλά και προσπαθούσα η κατακαημένη να πιάσω το μπαλάκι από τη σωστή μεριά για να μη το στείλω στις βάρκες δίπλα στη θάλασσα η Τριανταφυλλιά ταυλιάστικε κάτω. Είδα και έπαθα η γυναίκα να τη σηκώσω. Αφού τη σήκωσα και υπερηφανευόμουνα μετά από λίγο με έπιασε η μέση μου και έκατσα στο κρεβάτι τέσσερις μέρες με κομπρέσες. Αφήστα τα, δράμα.

Μάθημα 4

Εκείνη την ημέρα ήρθε στο μάθημα ο Βλαδίμηρος για πρώτη φορά. Ο Βλαδίμηρος σε δύο μήνες παντρευότανε και ξεκίνησε μπατμιντον για να φτιάξει κοιλιακούς γιατί ο γάμος λέει πέφτει καλοκαίρι και θα φοράει χαμηλοκάβαλο παντελόνι να είναι και στη μόδα. Βέβαια το πρόβλημα δεν ήταν εκεί. Το πρόβλημα ήταν ότι στη νύφη έλειπε το μπροστινό δόντι, όπως βλέπεις τον κυνόδοντα τέρμα δεξιά. Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα ο Βλαδίμηρος να γίνει σούπερ γκόμενος και η Τριανταφυλιά να τον ερωτευτεί σφόδρα. Έτσι κλεφτήκανε και πήγανε να μείνουνε για πάντα στη Ζιμπάμπουε και εγώ συνέχισα τα μαθήματα μόνη με τον Αναξίμανδρο.

Μάθημα 5

Για κακή μου τύχη και εκεί που περίμενα ένα σούπερ ντούπερ άτομο για παρέα στις προπονήσεις μου ήρθε η Παγώνα. Η Παγώνα ήταν η κουτσοδόντα πληγωμένη του από πάνω και ήρθε στα μαθήματα για να αρχίσει πρωταθλητισμό και να τη δει ο άλλος στους ολυμπιακούς του 2008 σε δορυφορική σύνδεση στη Ζιμπάμπουε και να μη του ξανασηκωθεί έκτοτε με τη τριανταφυλλιά.
Λίγο μετά λοιπόν το πρώτο διάλλειμα εκεί που έχω χαλαρώσει και είχε αρχίσει και να βραδιάζει έρχεται ο γλοιώδεις Αναξίμανδρος και μου τη πέφτει ο γελοίος. Με στριμώχνει ο δικός σου σε μία γωνία και εγώ μη ξέροντας πώς να αντιδράσω παίρνω τη ρακέτα που και αρχίζω να τη προσγειώνω στο κεφάλι του. Για κακή της τύχη όμως η Τριανταφυλιά βρισκόταν από πίσω του και όταν εκείνος έσκυψε έφαγε εκείνη τη ρακετιά στη μάπα με αποτέλεσμα να της πέσουν όλα τα μπροστινά δόντια, όπως βλέπεις τους κυνόδοντες δεξιά και αριστερά.

Μάθημα 6

Πάει και η Παγώνα λοιπόν και μετά μου φέρανε για ζευγάρι μία καλή κοπέλα, νορμάλ μου φαινότανε, επιτέλους είπα. Βέβαια αμέσως κατάλαβα ότι η Πηνελόπη αν και μια χαρά κοπέλα ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα τον Αναξίμανδρο. Του αναξίμανδρου βέβαια καθότι αγάμητος του τρέξανε τα σάλια και μετά εμένα με παρατάγανε και πασπατευόντουσαν συνέχεια και εγώ έκλαιγα τα λεφτά μου. Βέβαια ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι η Πηνελόπη θα τον παρατούσε όπως και έγινε.

Μάθημα 7ο

Απαρηγόρητος ο Αναξίμανδρος έκλαιγε συνέχεια στον ώμο μου και εμένα μου ερχόταν να τον τσουτσουρομαδιάσω από τα νεύρα μου αλλά βέβαια δε το έκανα γιατί είμαι καλός άνθρωπος. Αφού είχα χάσει πολλές μέρες λόγω παρηγοριάς και συμπόνιας μου φέρανε τον Πατρίκιο. Τρελό γκομενάκι ο Πατρίκιος. Ψηλός, αρρενωπός γυμνασμένος με άσπρα δόντια και καθαρά παπούτσια. Έπαθα τη πλάκα μου η δικιά σου αλλά δε του το έδειχνα για να μη με πει και λυσσάρα. Βέβαια ο πατρίκιος είχε και γκόμενα αλλά αυτό καθόλου δε με ένοιαζε .Εντάξει τελικά μου έκατσε αλλά δεν ήταν όπως το περίμενα οπότε του είπα να τη κάνει και όταν αυτός δε ξεκουμπιώτανε με τίποτα τον απείλησα ότι θα τα πω όλα στη κοπέλα του και τότε εκείνος με άφησε στην ησυχία μου.

Μάθημα 8

Πήγα στο μάθημα πολύ στεναχωρημένη και με κομμένα τα φτερά γιατί δεν είχα καμία βελτίωση . Ήμουνα τόσο στεναχωρημένη και συνειδητοποίησα ότι δεν έχω καθόλου ταλέντο και ότι ξεκίνησα και λάθος άθλημα γιατί δε μου άρεσε καθόλου. Ήμουνα έτοιμη να πω στον Αναξίμανδρο ότι θα σταματούσα αλλά εκείνη τη στιγμή είδα τον ένα τον καινούριο φαροφύλακα και ερωτεύτηκα κεραυνοβόλα. ( το γήπεδο βρισκόταν κοντά σε φάρο, παίζει πρόβλημα?) . Ο έρωτας αυτός παρέμεινε πλατωνικός και εγώ συνέχιζα να πηγαίνω στα μαθήματα μόνο και μόνο για να τον βλέπω.

Μάθημα 9-21

Καμία εξέλιξη.


Μάθημα 22

Έφερα στο μάθημα τη φίλη μου τη Ζαφειρία για να ξεχαστεί γιατί είχε πολλά οικογενειακά προβλήματα επειδή ο μπαμπάς της ήταν τρελός και τα βράδια νόμιζε ότι ήταν ο Κάπταιν Χουκ και καλλιεργούσε τα ψάρια Κάπτεν Ιγκλο και τους έκανε τη ζωή κόλαση. Η Ζαφειρεία πολύ με εκνεύριζε γιατί δε προσπαθούσε καθόλου να μάθει τη τεχνική και όλο έκανε ότι μάζευε τα μπαλάκια για να χάνει χρόνο η τεμπέλα. Εγώ από την άλλη δεν την ήθελα μέσα στα πόδια μου αλλά δεν ήταν σωστό να της πω να φύγει οπότε είπα στον Αναξίμανδρο να της πει ότι διέκρινε σε αυτή μία έμφυτη τάση προς το βιολί και να πάει να καλλιεργήσει αυτό. Ε και η χαζή πήγε.

Μάθημα 23

Είχα αρχίσει να αποκτώ μια σωστή τεχνική και η εξέλιξη μου ήταν ραγδαία. Ο Αναξίμανδρος έφερε τη κυρία Σουλα η οποία ήταν πενήνταέξη χρονών χωρισμένη και με ένα αγόρι γύρω στα είκοσιπέντε. Ήταν από αυτές τις κλασικές παχουλές κυρίες με τα κοντά μπουκλέ μαλλιά , τα περλέ νύχια και του ένα κιλό ρουζ στα μάγουλα. Όταν έφτασα στο μάθημα δεν έβρισκα θέση να παρκάρω και έτσι πήγα να το διπλοπαρκάρω μπροστά από το αυτοκίνητο της αλλά οι αισθητήρες παρκαρίσματος δεν έπιασαν και έτσι τη στούκαρα . Σηκώθηκα και έφυγα και έκανα τη πάπια και μετά πήγα στο μάθημα με μία αυτοπεποίθηση άλλο πράγμα και μετά πολύ γέλασα που έβλεπα τη κυρία Σούλα να οδύρεται, αν και λίγες τύψεις τις ένιωσα, ψέματα δε λέω.

Μάθημα 24

Είχα χάσει δέκα κιλά και είχα γίνει σα το σκήνωμα του αγίου Διονυσίου στη Ζάκυνθο. Ο κύριος Θρασύβουλος που ξεκίνησε προπόνηση μαζί μου ήταν πολύ καλός κύριος. Ήταν και μάνατζερ σε μία εταιρεία και πολύ συμπαθητικός, πραγματικά. Μια φορά με είχε καλέσει και στο σπίτι τους για φαγητό και πήγαινα με πολύ κέφι αλλά έκανα τη μαλακία και οι πάστες που πήγα δώρο ήταν ληγμένες και τους έπιασε όλους κόψιμο και μετά έτρεχα να κρυφτώ και τα έριξα όλα στις γόπες που φάγαμε αλλά μάλλον κανείς δε με πίστεψε.

Μάθημα 25

Βαριόμουνα και το έκανα με τον Αναξίμανδρο.

Εχθές το απόγευμα και ενώ έπινα τον καφέ μου στα στάρμπακς της Φωκίωνος είχα μια φοβερή ιδέα. Ωραία θα ήταν να αρχίσω κανά σπορ. Σκέφτηκα το μπάτμιντον.

Φθοριούχο

Ανέβασε τη σακούλα με τα μήλα στη ζυγαριά. Τέσσερα κιλά μήλα. Τα μισά ήταν σάπια αλλά δεν έπαυαν να είναι τέσσερα. Πήγε στο ψιλικατζίδικο και μαζί με τα τσιγάρα πήρε και ένα πακέτο νερομπογιές. Δεν ήξερε να ζωγραφίζει. Άνοιξε το ψυγείο και πήρε το μπουκάλι με το κόκκινο κρασί. Ήπιε μια γουλιά και το υπόλοιπο το έχυσε. Άνοιξε το παράθυρο να μπει ο ήλιος. Έκατσε όρθια δίπλα στη κουρτίνα. Έβρεξε το πινέλο και άρχισε να ανακατεύει το κίτρινο με το κόκκινο. Έριχνε πιτσιλιές πάνω στο μπουκάλι. Μετά έκανε σχέδια. Πολλά. Διαφορετικά σχέδια. Όταν το τελείωσε το έβαλε δίπλα. Άνοιξε τη πόρτα και μπήκε λίγος αέρας. Μαζί του μπήκε και μία μύγα. Από αυτές της μεγάλες τις μύγες που ζουζουνίζουν δυνατά γύρω από το αυτί σου. Προσπάθησε να τη βγάλει έξω αλλά εκείνη πήγαινε πιο γρήγορα από αυτή. Σταμάτησε να την κυνηγάει και συνέχισε να ζωγραφίζει. Η μύγα έκατσε δίπλα στο ντουλάπι και δε ξαναζουζούνισε.

Η μύγα καθόταν ακίνητη και κολλημένη στο ντουλάπι. Όταν εκείνη έστριψε το βλέμμα της τότε πέταξε και κόλλησε πάνω στο καφέ πατζούρι. Έβλεπε τη χαραμάδα και υπολόγιζε αν χωράει να περάσει. Φοβήθηκε μη της κινήσει τη προσοχή και τη χτυπήσει με τη μυγοσκοτώστρα. Η κοπέλα τελείωσε το βάψιμο. Άνοιξε τη μπαλκονόπορτα και βγήκε έξω να πάρει το βερνίκι. Η μύγα αυτή τη φορά το σκέφτηκε σοβαρά. Προχώρησε προς τη πόρτα. Λίγο πριν φτάσει πέρασε από τον νεροχύτη. Εκεί είδε ένα πιάτο με μία μισοφαγωμένη φέτα ψωμί με μέλι. Χωρίς δεύτερη σκέψη πήγε και κόλλησε πάνω της. Η κοπέλα γύρισε με το μπουκαλάκι στα χέρια και έκλεισε τη πόρτα. Αλλά τη μύγα δε την ένοιαζε πια. Έφαγε το μέλι και έπινε σταγόνες νερό. Έπαιζε με τα χρώματα στους τοίχους και ζουζούνιζε όλο και λιγότερο. Η πόρτα άνοιξε και έμεινε ανοιχτή. Μέσα στο δωμάτιο μπήκανε και άλλα ζωύφια. Κάνανε παρέα στη μύγα και μετά έβγαιναν πάλι έξω. Η μύγα έκατσε εκεί μέχρι το βράδυ κολλημένη πάνω στη λάμπα φθορίου.

Άρχισε να βραδιάζει. Το μπουκάλι είχε στεγνώσει. Ήταν τόσο όμορφο! Μπήκε στη κουζίνα να το δει. Ήθελα να το δει καλύτερα. Άνοιξε το φως. Κάτι έπεσε πάνω στα χέρια της. Χα σκέφτηκε, να η μύγα που κυνηγούσα όλο το πρωί. Το πήρε στα χέρια της και το θαύμασε. Πρώτη φορά θαύμαζε κάτι τόσο πολύ. Στην αρχή φοβήθηκε μη σπάσει και σκέφτηκε να το κρύψει για να μη σπάσει. Τελικά το έβαλε στο κομοδίνο δίπλα στο κρεβάτι της. Γιατί το μόνο πράγμα τελικά στη ζωή μας που είναι μόνιμο είναι η συνήθεια. Αλλά τα χρώματα όσο και να τα συνηθίζεις πάντα είναι όμορφα.

It's a place where you will learn
To face your fears, retrace the years
And ride the whims of your mind
Commanding in another world
Suddenly you hear and see
This magic new dimension
(queensryche)

Embarrassment to the selfish

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Σήμερα κατάλαβα ότι είμαι ένα άτομο που αυτοαναιρείται. Πολύ όμως. Ας πούμε είχα δηλώσει ότι δε πρόκειται να δω τον Λεωνίδα και τους τριακόσιους του που να με πηγαίνανε σηκωτή και να μου κερνάγανε και γρανίτα φράουλα. Και τελικά όχι μόνο το είδα αλλά πλήρωσα και ένα ευρώ παραπάνω για την σούπερ ντούπερ αίθουσα. Πάντως εντάξει , δε μπορώ να πω. Και μια χαρά κοιλιακούς είχανε τα παλικάρια από το spartis universal studios, και το ποδαράκι αποτριχωμένο μια χαρά, και η μπερτούλα η κόκκινη στη τσάκιση , και το γενάκι τριών ημερών, και η προφορά στο Λεονίντας τέλεια και ο Ξέρξης μπατζανάκης της Ντάνα ιντερνάσιοναλ, τα άξιζε τα λεφτά του, παράπονο δεν έχω. Μαζί με όλα είδα και τη διαφήμιση για μια ταινία που παίζει ο Ρουβάς λέει και δηλώνω ευθαρσώς ότι θα πάω να τη δω γιατί πολύ μου άρεσε ο Σάκης με το τσουλούφι να γέρνει στα αριστερά και από ότι έκοψα πρέπει να κάνει και το πρεζάκι- αλήτη και όσο να πεις του πάει του Σάκη μας ο ρόλος γιατί μια έμφυτη αγριάδα κάτω από το δερμάτινο την έχει.

Πάντως τη τελευταία φορά που αυτοαναιρέθηκα έτσι ήταν στο δημοτικό που στα διαλύματα τρώγαμε αυτές τις μερεντούλες που ήταν σε κάτι κουτάκια σε σχήμα καρδιάς και επειδή η μαμά μου δε με άφηνε να τρώω σοκολάτες παρά μόνο μία κουκουρούκου τη βδομάδα εγώ έπαιρνα κρυφά κανά δυο για το σπίτι και μετά ξεχνούσα να τις φάω και μια φορά λιώσανε μέσα στο μπουφάν μου – το οποίο είχα ξεχάσει στον ήλιο και πολύ είχα στενοχωρηθεί γιατί δεν έβγαινε από το μπουφάν με τίποτα και ήταν και το αγαπημένο μου. Βέβαια εδώ δεν υπάρχει αυτοαναίνερη αλλά όσο να πεις υπάρχει μια σύνδεση μερέντας – μπουφάν με άλλα διάφορα που δεν είμαι σε θέση να αναλύσω τη συγκεκριμένη στιγμή είναι πιστεύω εμφανής.
Τώρα που είπα γλυκά θυμήθηκα αυτή τη κτηνωδία που συνέβη πριν λίγες μέρες στο σπίτι μου όταν μαζευτήκαμε πέντε κουρίτσια και είχαμε μπροστά μας μία τυραμισού και δύο τούρτες. Επειδή αυτές οι συγκεντρώσεις είναι πάντα μα πάντα επιτυχημένες ,εκεί που είχα βουλιάξει στο καναπέ και τα χέρια μου είχαν αρχίσει να τρέμουμε από το ζάχαρο που είχε φτάσει 300 ( οου οου μάι λάκι νάμπερ), έβλεπα σαν οπτασία τον Πάνο Σόμπολο με τη χαρακτηριστική πάντα φωνή του. « πέντε νεαρές κοπέλες βρέθηκαν σε ημικοματόδη κατάσταση από υπερβολική δόση τιραμισού σε διαμέρισμα των Αθηνών»

Αγαπημένο μου ημερολόγιο σήμερα γύρισα από τη δουλειά χωρίς αυτοκίνητο. Μπήκα στο μετρό το οποίο σιχαίνομαι. Το σιχαίνομαι όμως. Ασφυκτιώ εκεί μέσα για να μη πω ότι είμαι και στα όρια του πανικού. Έτσι τις σπάνιες φορές που το χρησιμοποιώ πια είμαι όρθια και ακουμπάω στο πίσω μέρος του βαγονιού, δε βγάζω τα γυαλιά ηλίου , ρίχνω και το μαλλί όλο μπροστά και παρατηρώ τον κόσμο ακούγοντας μουσική. Σήμερα είδα πολλά. Είδα ένα τριανταπεντάρη με μπλουζάκι manowar και ασορτί τζάκετ που μου φάνηκε πολύ γελοίος, μία έγκυο, γιαγιάδες, παππούδες, εκνευριστικά παιδάκια ακόμα πιο εκνευριστικά ζευγαράκια με το εκκωφαντικό σιχαμερό τους σμουτςςςςςςςς –σματς- πλατς-σλαρπ να ηχεί στα αυτιά μου και διάφορους τύπους που ήταν λες και βγήκανε από ταινία εποχής Σταμάτη Γαρδέλη , καμικάζι αγάπη μου.

Βγήκα στο πανεπιστήμιο και ανάσανα. Έκατσα ένα μισάωρο έξω από τη βιβλιοθήκη και έφαγα και το κουλούρι μου, τάισα και τα περιστεράκια ,με χτύπαγε και ο αέρας. Όλα μια χαρά, μου έφυγε το ψυχολογικό τραύμα του μετρό. Για λίγο όμως γιατί μετά θυμήθηκα ότι τα Χριστούγεννα περπατώντας με μια φίλη μου ήρθε μία γύφτισσα να μου πει τη μοίρα μου και με διάφορα τεχνάσματα και κόλπα του στιλ βάλε ένα χαρτονόμισμα και αυτό θα κάνει φτερά αλλά Ντέιβιντ Κόπερφιλντ , έχασα το ζώων 20 ευρώ.

Τέλος πάντων αγαπημένο μου ημερολόγιο το θέμα μου δεν είναι αυτό. Το θέμα μου είναι ότι είμαι πολυτάλαντο πλάσμα. Ναι καλέ, αλήθεια σου λέω. Εντάξει, μπορεί να μη παίζω βιόλα , ούτε να χορεύω κλακέτες. Δε ξέρω γκολφ , ούτε να φτιάχνω τσουρέκια με κόκκινο αυγό στη μέση αλλά εκτός από το ότι μπορώ να φτύσω τη τσίχλα δύο μέτρα μακριά έχω και το καλό να ακούω τον πόνο του άλλου. Σίγουρα αν μου δυνατόν ξανά η ευκαιρία δε θα πήγαινα σχολείο. Θα παρουσίαζα κατευθείαν τα παρατράγουδα της Πάνια. Κάθομαι η δικιά σου ήσυχα ήσυχα, τσουκ μου έρχεται ένας ένας και ζητάει συμβουλές. Η αλήθεια είναι ότι εκπέμπω μια ψυχραιμία και μια ηρεμία ως άνθρωπος. ( σα τη Βίκη Φλέσσα ένα πράγμα) αλλά πέραν του ότι δείχνω ξεκάθαρα ότι βαριέμαι να ακούω , συν το ότι οι συμβουλές μου είναι καταστροφικές, συν το ότι άμα με εκνευρίσουν αυτά που ακούω γίνομαι χειρότερη και από τον Λεονίντας απορώ γιατί δε το έχω κάνει επάγγελμα να χεστώ στο τάλιρο.
Στο γραφείο λοιπόν λέω να απαιτήσω να μου δίνουνε επίδομα ψυχολογικής υποστήριξης. Σου έρχεται ας πούμε η άλλη εικοσιοκτώ χρονών κοπέλα και σου λέει ότι ο επί επτά χρόνια γκόμενός της θέλει να τη παντρευτεί. Δηλώνει ότι δεν είναι ερωτευμένη , ότι δεν της κάνει κούκου αλλά φοβάται ότι θα μείνει στο ράφι. Ψυχραιμία κολοκύθι. Τα ένσημα σου χαροπαλεύουν.

Έτσι που λες η κοπελιά , αλλά αγαπημένο μου ημερολόγιο τι κοινό μπορεί να έχω εγώ με κάποια που από το Μπέβερλι Χιλς της άρεσε – άκουσον , άκουσον- ο Στιβ? Όλα και όλα εμένα μου άρεσε ο Ντίλαν που ήταν και πολύ fuck me alternative γκόμενος. Και τώρα που είπα γκόμενος θυμήθηκα αυτόν τον ξανθό τύπο από το μέγκα που τρέχει στα λιβάδια μαζί με μία κοπελιά και το κάνουνε στις λίμνες και στα λαγκάδια. Και εντάξει μπορεί ο Σακης μας να είναι πιο ταλαντούχος από αυτόν αλλά το χτύπα με στα βράχια σα χταπόδι και το σύνδρομο follow your heart που συντροφεύει όλα τα θυλάκα γένη δε μπορεί να με αφήσει αδιάφορη.

Εντάξει βασικά τώρα πρέπει να υποστηρίξω το προηγούμενο μου πόστιον για το οποίον ευχαριστώ πάραυτα το μανταλενομανταλάκι για το τζάμπα προμόσιον και τους τριακοσίους που μπήκανε στο μπλόγκ μου μόνο από αυτό σήμερις. Και επειδή έχω και ένα ίματζ να υποστηρίξω δίνω την κατάρα μου σε όσους μπερδευτήκανε με αυτό που έγραψα να χορέψουνε μπλουζ το love hurts με τον Γιώργο Τράγκα.

Νομίζω ότι αυτό το κείμενο έχει κάνει κοιλιά. Και η δικιά μου η κοιλιά έχει μεγαλώσει τώρα τελευταία γι αυτό και εγώ αποφάσισα να νηστέψω. Για πρωί θα τρώω πέντε φέτες ψωμί με μαρμέλαδα , το μεσημέρι μακαρόνια με γαρίδες και μανιτάρια και το βράδυ θα τρώω από τα νηστίσιμα της pizza hut. Τα γεύματα θα συνοδεύουν νταμιτζάνες με κρασί και ενδιάμεσα θα τσιμπάω και σοκολατάκια από σόγια.

Και επειδή είμαι και ολίγον άρρωστη και κλείστηκα στο σπίτι από τη βαρεμάρα μου αμόλησα το σκίουρο όξω και ξέχασα ότι δεν έχει ξυπνήσει ακόμα τελείως από τη χειμερία νάρκη και έτσι τον έχασα τον ρουφιάνο. Τον βρήκα να κοιμάται μέσα στο κουτί που βάζω τις κάλτσες μου και μόλις με είδε τον έπιασε μια τρεχάλα και για να μη τα πολυλογώ τον κυνηγούσα κανά δίωρο κάνοντας θεαματικά ακροβατικά μεταμορφώνοντας με σε κορίτσι λάστιχο. Τώρα καταλαβαίνω γιατί όταν ήμουνα μικρή δε μου παίρνανε ζωάκια οι γονείς μου. Καλά βέβαια ίσως φταίει το ότι ένα Πάσχα μου είχαν πάρει από αυτά τα κίτρινα κοτοπουλάκια και εγώ το έβαζα να κοιμάται στο κρεβάτι μου ενώ το έπαιρνα αγκαλιά και μια μέρα ξύπνησα και το βρήκα στο ανάσκελο. 
:-(
Αυτή η βδομάδα θα είναι πολύυυυυυυυ μεγάλη. Καλή ανάσταση να έχουμε.

Το παντοτινά δικό σου κολοκύθι.



Υγ:  μπορούμε όλοι βροντοφωνάζοντας να τραγουδίσουμε το άι γουλντ ντου ένιθινγκκκκκκκκκκκκκκκκ φορ λοβ. ένιθινγκκκκκκκκκκκκκκκ φορ λόβ. Μπατ άι γοντι ντου δατ.
Υγ: Σε στίχους λέω να βάλω το a millions miles away -gallagher  αλλά βαριέμαι να το ψάξω. 
Υγ3:Αποστόλης Τότσικας γυμνός.